MACBETH – W. SHAKESPEARE

 

Macbeth, Shakespeare tragedyaları arasında en kısası olabilir. Etkisi ise en az diğer eserleri kadar çarpıcıdır. İyi bir savaşcı ve mert bir adam olarak bilinen bir adamın, öğrendiği kehanetle değişmesini konu alır. Mutlak iyi ve mutlak kötü yoktur. En iyi insan için bile zafer, şan ve şöhret cezbedicidir. Onun getirisi olan güçle sarhoş olması muhtemeldir. Macbeth, 3 cadının kehanetiyle bir sonraki kral olacağını öğrenir. O an ki kralın ise ne ölmeye nede oğulları varken tacını ona bırakmaya niyeti vardır. Macbeth, kaderin eninde sonunda onu bulacağına inansa bile beklemeye tahammül edemez. Lady Macbeth’in şiddetli arzuları, cadıların kulağında çınlayan sesleri onu geceleri uykusuz bırakmaya başlar. Üç cadının kehanetleri sırayla gerçek oldukça, kral olma ve hükmetme hırsıyla tutuşmaya başlar. Sonunda Kral Duncan’ı öldürür. Üstelik onu kendi şatosunda ağırladığı  ve Duncan’ın en savunmasız olduğu o anda bıçağı göğsüne saplar. İhanet, kötü hırs, tutku, güç… Özünde iyi olan, kaderine inanan bir savasçının bir cellata dönüşmesi izleyeni derinden sarsar. Çünkü ne kötü gerçekten siyahtır ne de beyaz sonsuna dek iyi kalacaktır.

Şehir tiyatroları uyarlamasında, kuklalar ve dijital efektler sıklıkla kullanılıyor. Oyun tek perde. Salona ilk girişte dekor göz doyurucu. Cadılar ve kuklalar başarılı. Diğer oyuncuların dramatik performansı yer yer seyirciyi rahatsız ediyor. Açıkça söylemek gerekirse efektler ve kuklaların oyuncular tarafından kullanımı, oyundaki genel performansa göre daha iyi. Kadro; Damla Cangül, Direnç Dedeoğlu, Gökçer Genç, Kubilay Penbeklioğlu, Mana Alkoy, Nurdan Kalınağa, Şirin Kılavuz Sevinç, Tuğrul Arsever’den oluşuyor.

Sharing is caring!