Film, bir anne ve oğlunun birlikte geçirdiği son günü konu alıyor. Annesinin çok ağır hasta olduğunu ve veda vaktinin yaklaştığını bilmesine rağmen, ona yemek hazırlayan, temiz hava alması için dışarı çıkaran bir oğul. Aleksandr Sokurov, hikayeyi dramatikleştirmeden, bağlılığı ve sevgiyi ustalıkla anlatmış. Sonsuz bir sessizlik içinde, renkten ve insanlardan uzakta.. Genç adam, annesine eski mektupları okur, masallar anlatır, ortak dostlarından söz eder. Bir vedalaşma atmosferinde, karakterlerin yaşadığı umutsuzluk ve acı, mercekler ve filtreler kullanılarak yaratılan görüntü bozulmasıyla desteklenmiş. Tarkovski’nin mirasçısı olarak görülen Sokurov’un, umutsuzluk içinde karakterler üzerinden, insan ruhundaki acıyı anlatma başarısı tartışılmaz. Derin bir sevgi ve naif bir kabulleniş. Birer tabloyu andıran sahneler, Sokurov’un resim sanatıyla kurduğu ilişkiyi anlatıyor. Yinede filmdeki en etkileyici sahne; annenin ölü eline konan kelebek. Film, bir üçlemenin ilk filmi. İkinci film, Baba ve Oğul ise 2003 yapımıdır.
YÖNETMEN : ALEKSANDR SOKUROV
SENARİST: YURİV ARABOV
SÜRE: 1 SA, 13. DA.
TÜR : DRAM
