Yazımının üzerinden yüz kırk yıl geçmiş olmasına rağmen hala güncelliğini koruyan, birey olarak kadının varolmadığı bir yuvanın nereye sürükleneceğini gösteren bir oyun. Gerçek sevgi olmadan kurulmuş bir ailede, yok olan değerler arasında, insan onur ve kişiliğinin eşsiz yanı anlatılıyor. 1879 norveç’inde geçen bu oyun, oynandıktan sonra kıyametler kopmuş norveç halkı ayaklanmış, tiyatroya baskınlar düzenlenmiş. Hatta Henrik İbsen oyunun sonunu değiştirmek zorunda kalmış. Ataerkil düzeni sertçe eleştiren, Nora karakterinin kabuğunu kırmasıyla seyirciye umut veren Henrik İbsen, sağlam bir metafor yakalamış.
“Nora bebek evinin kapısını kapatıp çıktığında kadın için hayatın kapısını ardına kadar açar..”
YAZAN |
: | HENRIK IBSEN |
ÇEVİREN |
: | JALE KARABEKİR – FERİDE ERALP |
YÖNETEN |
: | ALİ GÖKMEN ALTUĞ |
DRAMATURG |
: | GÖKHAN AKTEMUR |
MÜZİK |
: | TOLGA ÇEBİ |
SAHNE TASARIMI |
: | EYLÜL GÜRCAN |
GÖRSEL – IŞIK TASARIMI |
: | KEMAL YİĞİTCAN |
KOSTÜM TASARIMI |
: | GAMZE KUŞ |
EFEKT-SES TASARIMI |
: | HAMZA DEĞİRMENCİ |
YÖNETMEN YARDIMCISI |
: | GÜLCE ÇAKIR – ÇAĞLAR OZAN AKSU |
SÜRE |
: | 135 Dakika / 2 Perde |
OYUNCULAR |
: | BERNA ADIGÜZEL, CANAN KÜBRA BİRİNCİ, CENGİZ TANGÖR, HAKAN ARLI, MERT TANIK, NURDAN GÜR, YEŞİM KOÇAK |
